De personeelsproblemen in de zorg zijn groot. De oorzaak ligt hoofdzakelijk in de werkdruk en de enorme administratieve lasten waar de zorgverleners mee te maken hebben. Uit onderzoek blijkt dat de administratieve taken tot wel 40% van de werktijd in beslag nemen. Dit vraagt om een grote verandering in de wijze waarop bv. zorginstellingen functioneren.
Aan de basis moet de overheid serieus werk maken om het waterhoofd aan regelgeving sterk te vereenvoudigen. Heel veel regels zijn opgetuigd om zichzelf in te kunnen dekken mocht er iets fout gaan. Deze berg aan regels is zo groot dat geen enkele handhaving of controle uitgevoerd kan worden. Als de regels nergens toe dienen en er niets mee gedaan wordt, schrap ze dan. Dat is de eerste winst. Dan op de werkvloer. Zelfsturende teams was tot voor kort een mode woord maar betekende in de praktijk nog meer taken naar de zorgverleners. De zorgorganisaties moeten inzetten op een cultuur omslag. Het middenkader moet als hoofddoel hebben de zorgverleners te ontlasten en niet de directie tevreden houden met weer een onzinnige rapportage. Ik heb er geen onderzoek naar gedaan maar mijn indruk van zorginstellingen is dat voor elke zorgverlener er minimaal 1 niet-zorgverlener rond loopt: directie en managers (meestal interim), teamleiders, afdelingshoofden, planners, HR, boekhouding, facilitaire medewerkers enz.
Dan komen we op het terrein van de vergoedingen. De overheid en de zorgverzekeraars zorgen voor de verdeling van het geld. Geld dat door de burgers en het bedrijfsleven is opgebracht door belastingen en zorgverzekeringen. De moeite die zorginstellingen, maar ook andere zorgaanbieders moeten doen om met aanbestedingen, indicaties en budgetten de benodigde gelden beschikbaar te krijgen is bijna niet te doen. Bijvoorbeeld in de thuiszorg. Voordat er alleen al administratief iets geregeld is, is de patient al overleden.
Samengevat een pleidooi om eens te beginnen met het afschaffen van onzinnige regels en in te zetten op het eenvoudiger maken van de zorgverlening. Alleen dan kan de zorg weer aantrekkelijk worden met mensen die een hart hebben voor de zorg. Die zijn er echt in overvloed maar worden door al die bijzaken ontmoedigt om dit mooie werk te blijven doen.
